Hoe het zo kwam
Dan eerst een kort voorafje.
Toen er nog grijs kenteken was had ik een T3.
Die was niet meer te betalen toen ze dat afschafte.
Vond het altijd erg om in een personen auto te rijden, ik ben meer een busje chauffeur.
Voor de kilometers hoef ik het niet te doen ik betaal wegenbelasting om hem voor de deur te staan hebben.
Op moment met vakantie er bij rij ik ongeveer 8000km in een jaar .
In de vakantie alleen al 4 a 5000km dus de meeste kilometers in de vakantie
.
(En heel vroeger zijden wij later als we oud zijn kopen we een camper.)
Want de scooters moesten er in kunnen staan van uit Italië weer naar huis.
Zo stond hij er bij in Breda.
De rechtse foto hoe hij was met luifel en tafel.Hier onder ook nog een paar toen hij net van eigenaar verwisselde
We lagen een stuk je boven op de keuken de tafel kon om hoog geklapt worden.(foto onder)
Een plank boven je hoofd waar ook nog een bed van gemaakt kon worden.
Met gevolg ik kon niet eens lekker recht op zitten, das niks voor mij.
Dat was in 2019 heb ik de keuken verplaatst en het bed 20cm laten zakken.
Had een op stapje nodig om het bed in te komen, dus gouw verandert.
Rechtse foto is zo als het nu is, planken weg kunnen we zitten en zonder opstapje mijn bed in.
Hier onder nog ter verduidelijking.
Ogen begin 2020
Die heb ik laten plakken door een nicht van mij.Ik wilde eerst alleen ogen toen kwam zij met het idee om er dat groen langst te plakken.
Ik vind hem zo kei gaaf.
Van het een komt het ander.
We wilden altijd al iets anders als anderen.Dat we bloemen of zo er op zouden schilderen stond al heel lang vast.
Nu trekken we veel bekijks, en we krijgen onderweg veel leuke reacties.
En zeker veel glimlachen van vreemden.
Soms ge toeter op de snelweg van wild vreemde Europeanen.
Een geluk schrikachtig zijn we gelukkig niet meer.
